ระบบผู้หลักผู้ใหญ่

อยากได้ดีก็ต้องเรียน

อยากมีงานดีๆทำก็ต้องเรียน

อยากรวยก็ต้องเรียน

อยากอยากอยาก  เรียน  เรียน  เรียน เรียน....

...........................................................................................

แฟนผมเรียนอยู่มหาลัยแห่งหนึ่งมากว่า 7-8 ปีแล้วยังไม่จบ

ไม่ใช่เพราะเธอโง่  หรือไม่ต้องใจเรียน

เธอเคยเรียน.....เรียกได้ว่าจบไปแล้ว  แต่....เกรดไม่ออก

เหตุผลคือ   ผู้หลักผู้ใหญ่เปลี่ยนหลักสูตรกะทันหัน

ซึ่งไม่ได้มีผลกระทบอะไรมากมายสำหรับมหาลัย

จะมีก็แค่กลุ่มของแฟนผม...กลุ่มเล็กๆ

อาจารย์ที่ปรึกษา...เดินมาบอกว่าทำอะไรไม่ได้

นอกจากย้ายแผนการเรียนและลงเรียนใหม่...เริ่มตั้งแต่ปี 1

.................................................................................................................

ตอนนี้  15 ตุลาคม 55   เธอจะจบแล้ว.........

..............................

เดินไปติดต่อฝ่ายทะเบียน............เพื่อทำเรื่องจบ

เธอหน้าซีด...เมื่อรู้ข่าวว่า....เปลี่ยนหลักสูตรอีกแล้ว...

และมันทำให้เธอเรียนไม่ครบหลักสูตร...

ทั้งๆที่ตอนลงทะเบียนก็ตรวจสอบดูแล้ว....ว่าจบแน่นอน

พี่ฝ่ายทะเบียนยังอุตสาห์ให้ความหวังว่า....ไม่ต้องลงเรียนใหม่

ให้ทำเรื่องไปยังผู้หลักผู้ใหญ่ในมหาลัย........

..........................................................................................................................

ผู้หลักผู้ใหญ่บอกว่า....ไม่ใช่เรื่องของเค้า

มันเป็นเรื่องของผู้หลักผู้ใหญ่คนเก่า.............

..........................................................................................................................

แฟนผมบอกว่า.....เรื่องจบไม่จบไม่สำคัญแล้ว...

สำคัญที่ความรู้สึกของพ่อแม่.....

เธอรู้สึกเบื่อหน่ายกับระบบการศึกษาของมหาลัยแห่งนี้

เหนื่อย...............................................................................จังคนตัวเล็ก

............................................................................................................................................

ผมไม่ได้ว่าการศึกษาไม่ดี

การศึกษาดีต่อทุกคนเสมอ..

คงนึกน้อยใจ.....แทนคนกลุ่มเล็กๆในสังคม

ว่าแค่อยู่ในกลุ่มเล็กๆก็ไม่ผิดอะไรถ้าจะถูกกระทำ........ดังบทความหนึ่งที่เคยอ่าน

................................................................................

มีเด็กกลุ่มหนึ่งเล่นกันใกล้รางรถไฟ 2 ราง

รางหนึ่งอยู่ในระหว่างการใช้งาน ในขณะที่อีกรางหนึ่งไม่ได้ใช้งานแล้ว

มีเพียงเด็กคนเดียวเท่านั้นที่เล่นบนรางที่ไม่ได้ใช้งาน

ส่วนเด็กที่เหลือนั่งเล่นอยู่บนรางที่ยังใช้งานอยู่

เมื่อรถไฟแล่นมา คุณอยู่ใกล้ๆที่สับรางรถไฟ

คุณสามารถเปลี่ยนทางรถไฟไปยังรางที่ไม่ได้ใช้งานเพื่อช่วยชีวิตเด็กส่วนใหญ่

แต่นั่นหมายถึงการเสียสละชีวิตของเด็กคนที่เล่นอยู่บนรางที่ไม่ได้ใช้งาน

หรือคุณเลือกจะปล่อยให้รถไฟวิ่งทางเดิม?

ลองหยุดคิดสักนิด มีทางเลือกใดที่เราสามารถตัดสินใจได้

คุณต้องทำการตัดสินใจก่อนที่จะอ่านต่อไป

รถไฟไม่สามารถหยุดรอให้คุณไตร่ตรองได้

คนส่วนมากอาจเลือกที่จะเปลี่ยนทางรถไฟ และยอมสละชีวิตของเด็กคนนั้น

ผมคิดว่า คุณก็อาจจะคิดเช่นเดียวกัน

แน่นอน ตอนแรกผมก็คิดเช่นนี้เพราะการช่วยชีวิตเด็กส่วนมาก

ด้วยการเสียสละชีวิตเด็กหนึ่งคนนั้นดูสมเหตุผลทั้งทางศีลธรรมและความรู้สึก

แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าเด็กที่เลือกเล่นบนรางที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว

ที่จริงเขาได้ตัดสินใจถูกต้อง ที่จะเล่นในสถานที่ๆปลอดภัยแล้วต่างหาก

แต่ทว่า เขากลับต้องเสียสละชีวิตให้กับเพื่อนที่ไม่ใส่ใจ และเลือกที่จะเล่นในที่อันตราย

สถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นรอบตัวเราทุกวัน

ในสถานที่ทำงาน ย่านชุมชน การเมืองโดยเฉพาะในสังคมประชาธิปไตย

คนกลุ่มน้อยมักจะถูกเสียสละให้กับผลประโยชน์ของคนหมู่มาก

แม้ว่าคนกลุ่มน้อยจะฉลาด มองการณ์ไกล และคนหมู่มากจะโง่เง่า ไม่ใส่ใจก็ตาม

เด็กคนที่เลือกที่จะไม่เล่นบนรางที่อยู่ในการใช้งานตามเพื่อนๆของเขา

และคงไม่มีใครเสียน้ำตาให้หากเขาต้องสละชีวิตก็ตาม

เพื่อนที่ส่งต่อเรื่องนี้มาบอกว่า เขาจะไม่พยายามเปลี่ยนเส้นทางรถไฟ

เพราะเขาเชื่อว่าเด็กที่เล่นอยู่บนรางที่อยู่ในการใช้งานย่อมรู้ดีว่า

 รางนั้นยังอยู่ในระหว่างการใช้งาน

และพวกเขาควรจะหลบออกมาเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงหวูดรถไฟ

ถ้าทางรถไฟถูกเปลี่ยน เด็กหนึ่งคนนั้นต้องตายอย่างแน่นอน

เพราะเขาไม่เคยคิดว่ารถไฟจะเปลี่ยนมาใช้เส้นทางนั้น

นอกจากนั้น รางที่ไม่ได้ถูกใช้งานอาจเป็นเพราะรางนั้นไม่ปลอดภัย

ถ้ารถไฟถูกเปลี่ยนเส้นทางมาที่รางนี้ เราทำให้ชีวิตของผู้โดยสารทั้งหมดตกอยู่ในอันตราย

ในขณะที่คุณพยายามช่วยชีวิตเด็กจำนวนหนึ่งโดยการสละชีวิตเด็กหนึ่งคน

อาจกลายเป็นการสังเวยชีวิตผู้คนนับร้อยก็เป็นได้

เรารู้ว่าชีวิตเต็มไปด้วยการตัดสินใจอันยากลำบาก บางครั้งเราอาจลืมไปว่า

การตัดสินใจอันรวดเร็วใช่จะเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป

จำไว้ว่า สิ่งที่ถูกต้องไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่นิยมปฎิบัติ

และสิ่งที่เป็นที่นิยม ไม่จำเป็นต้องถูกต้องเสมอไป

ทุกๆคนสามารถทำสิ่งผิดพลาดได้

และนั่นคือเหตุผลที่เขาใส่ยางลบไว้ที่ปลายของดินสอ

..........................................................................