พ่อ ลูก ลา กับเสียง นินทา

พ่อ ลูก ลา กับเสียง นินทา

ลา

…… มีพ่อลูกสองคน พ่ออายุ ๖๐ ปี ผมหงอกประปราย ลูกชาย อายุ ๑๒ ปี 

มีอาชีพทางทำไร่

…… วันหนึ่งพ่อพาลูกชายไปซื้อลาที่คอกลาในเมืองมาตัวหนึ่ง ตัวขนาดกลาง 

ไม่ใหญ่ไม่เล็ก เพื่อเอาไว้ใช้ ลากรถบรรทุกสินค้าพืชผลไปขายที่ตลาดในเมือง

…… ขณะนำลากลับบ้านนั้น พ่อให้ลูกชายขี่ลา พ่อเดินจูงลาไป ผ่านไปหมู่บ้านหนึ่ง 

มีคนออกมายืนดู คนหนึ่งพูดว่า อ้ายเด็กคนนี้พิกล ขี่ลาสบาย 

ปล่อยให้พ่อซึ่งเป็นคนแก่ เดินจูงลา ชายผู้พ่อได้ยินดังนั้น ก็ให้ลูกชาย 

ลงจากหลังลา ตนเองขึ้นขี่ลา ให้ลูกเดินจูงลาไป

…… พอผ่านไปถึงอีกหมู่บ้านหนึ่ง ก็มีคนพูดว่า คนแก่จนผมสองสีแล้วขี่ลาสบาย 

ให้เด็กตัวนิดเดียวเดินจูงลา ช่างทารุณเด็กเสียจริง ๆ ชายคนนั้นได้ยินเช่นนั้น 

ก็เอาลูกของตนขึ้นลา ขี่ด้วย แล้วเดินทางต่อไป

……พ่อไปอีกหมู่บ้านหนึ่ง คนในหมู่บ้านนั้นเห็นเข้าก็ พูดว่า พ่อลูกคู่นี้ 

ช่างโหดร้ายทารุณเหลือเกิน ลาตัวนิดเดียว ดันขี่ตั้งสองคน ชายคนนั้น 

ได้ยินเขาพูดดังนั้น ก็พาลูกชายลงจากหลังลา

 

ช่วยเอาเชือกมามัดลาที่สองขาหน้าเปลาะหนึ่ง สองขาหลังเปลาะหนึ่ง 

เอาไม้มาสอดเข้าในระหว่างขาทั้ง ๔ จะหามลาไปโดยให้ลูกชายหาม ทางหัว 

พ่อแบกทางหางลา เด็กกำลังน้อยและเตี้ยกว่าผู้ใหญ่ ทำให้หามไม่สะดวก 

เด็กจึงหาบลง ชักไม้หาบออก คิดว่าจะแก้มัดลา แล้วคิดจะพากันจูงไปดีกว่า 

ลาได้รับความทรมานมาก็ดิ้นรน หลุดจากมือของพ่อลูกแล้ว หลุดลงไปคูข้างถนน 

จะขึ้นก็ขึ้นไม่ได้ เพราะขาทั้ง ๔ ยังถูกมัดอยู่ สองพ่อลูก จะลงไปช่วยก็ไม่ทัน 

ลาจึงจมน้ำตาย อยู่ในคูน้ำนั่นเอง

……นี่แหล่ะโทษของการหวั่นไหว ไปตามคำพูดของคนอื่น จึงทำให้สองพ่อลูก 

เสียลาไปโดยใช่เหตุ

…….ฉะนั้น จงเป็นคนหนักแน่นมั่นคง มีเหตุมีผล อย่าหวั่นไหวโอนเอียง 

ไปตามคำสรรเสริญนินทาเป็นประจำของโลก คนไม่ถูกนินทาเลยไม่มีในโลก 

คนไม่ได้รับการสรรเสริญก็ไม่มีในโลก ต้องประสบทั้งสองอย่าง 

เว้นแต่อย่างไหนจะมากน้อยกว่ากันเท่านั้น คิดได้ดั่งนี้ก็จะได้สบายใจ

ที่มา: http://www.yimwhan.com